Yutkunamamak…

Yaklaşık iki hafta önce, kızımdan tam da yeni ayrılıp 10 günlük bir seyahate çıktığımda posta kutumda bir yazı buldum. “Gittin Babam!” isimli. Sevda Tabak’dan geliyordu ve Babaolmak.com’un takipçilerinden biri olduğu anlaşılıyordu. Birçırpıa sonuna kadar okudum yazısını… Okurken yutkunamadığım gibi uzun süre etkisinden de çıkamadım. Babaolmak.com’da yayınlamak, yayınlamamk konusunda da uzun süre düşündüm aslında. Çünkü özünde “baba olmak” ile ilgili değildi “kız olmak”la ilgiliydi. Sonunda, hem bir kız babası olarak, hem babasını çok seven “kızım da beni böyle sevecek değil mi” dememe sebep olan bir kız’ın eşi olarak yazıyı siteye koymaya karar verdim. (Bu kadar geciktirdiğim için üzgünüm…)

Gittin Babam!..

Sen gitmeden yaklasık 3 gün önce kızmıstım sana! baba çok yemek yiyorsun hasta olacaksın yine, zayıflaman lazım az ye baba diye bağırmıştım zorla kaldırmıştım masadan… simdi pismanım baba bilseydim ye babacım derdim ama bilemiyor insan hasta olma diye kızmıştım sana babammm…

09 Ekim 2007 Salı aksamı yemek yedikten sonra evimize gitmek için hazırlanırken babam koltukta televizyonun karsında gözleri kapalı uyudu herhalde diye konusurken gözlerini açıyor babam ve bakıyor baba hadi bay bay deyip gidiyoruz. Azıcık hasta babam kalbi agrımıstı dilaltı al baba diyorum gitmeden tamam biraz ağırıyor devam ederse alırım diyor.

Hastaneye gitmek gerekirse ararlar nasılsa diye düsünüyorum ve eve geliyoruz.

10 Ekim 2007 Çarsamba Sabah saat 7:15 telefon çalıyor. Annem Eylül’ü (1 yasında kızım) yengene bırakın biz hastanedeyiz diyor. Birkaç saat sonra geliriz merak etmeyin baban iyi diyor. Meger gece 12:30 da abimi aramıslar abim götürmüs hastaneye… Tamam diyoruz.. Eylül’ü bırakıyoruz yengeme sabah, annemlere ugruyorum babamın cep telefonunu ve kıyafetlerini alıyorum hastaneye götürmek için.. Sabah 9-10 gibi çıkarız demisti annem…

Alıyorum gidiyoruz hastaneye eşimle… Babama son serumu takmıslar, babam çok iyi görünüyor, iyiyim kızım diyor… Baba bak esyalarını ve cep telefonunu getirdim diyorum. Ama sarj makinesini almamısım sarjı bitmis ne saskınım diyorum. Gülüyoruz… Konusuruz diye almıstım baba diyorum. Konusamadık…. Esim; ögleden sonra bu taraftayım çıkmayın ben sizi eve bırakırım diyor… Ben de hemen evet gitmeyin bırakır diyorum. Annemle babam bizi en geç 10 gibi bırakırlar gideriz biz gerek yok diyorlar….

İse geç kalmamak için gidiyoruz baba sonra görüşürüz diyorum. Yaklaşık 5 dak. belki bilmiyorum görüyorum babamı… Tamam gidin kızım siz iyiyim ben diyor. Bilemezdim ki keşke hiç gelmeseydim ise orada kalsaydım

Saat 11 civarı telefon açıyorum babama konusamıyoruz. sarj bitiyor sanırım. Tekrar açıyorum babamın sesi gelmiyor hiç sadece baba diyorum kızım çıkartmadılar bizi diyor telefon kapanıyor sarj bitmis.. konusamadık babamla nereden bilirdim son konusmamız oldugunu ……

Esimle konusuyoruz sürekli telefonda… Gittin mi tekrar babamların yanına diyorum gidiyorum simdi diyor…

Babam baska birinin telefonundan arıyor esimi oglum bizi baska bir hastaneye gönderiyorlar anjiyo yapacaklarmıs diyor. Gelme buraya oraya gelirsin diyor. Gidiyorlar. Esim ben oraya gidiyorum diyor telefonda.. Arıyorum sonra o da arıyor çok iyi diyor babam için hiç yatmamıs yatakta hep gezmis hastanede… Çok iyiymis…

Esim tekrar telefon açıyor anjio yapmıyorlar diyor Kalbi dayanmazmıs bunu ben zaten biliyorum babam kaç kere anjio olmustu en sonuncusunda yogun bakımda yatmıstı artık anjio olmak istemiyordu. Geldigimiz diger hastaneye gönderceklermis tekrar niye diyorum orada yogun bakıma girecekmis diyor ama iyiydi babam ne yogun bakımı diyorum bilmiyorum öyle söylediler diyor esim.

2 dak. sonra esim tekrar arıyor nasıl babam diyorum iyi diyor. Göndermiyorlar buradaki yogun bakımda yatacakmıs diyor o kadar kötü mü babam diyorum ben pek iyi görmedim diyor bana… üst üste 2-3 kere soruyorum inanamıyorum çünkü… Geleyim mi diyorum hala inanamıyorum kötü olduguna ….

Çıkıyorum isten taksi bulamıyorum. İs yerinden bir arkadasa söylüyorum bir yere bırakıyor orada bir minübüs var ona biniyorum ama çok dolastıracak sanırım esim bin taksiye gel diyor yok ki taksi koskoca istanbul da bir taksi bulamıyorum. Neyse söföre söylüyorum hemen surada bir durak var orada bırakayım diyor. Azıcık bekleyip biniyorum hemen taksiye çok sükür…

Taksi söförü babamın yogun bakımda oldugunu ögrenince daha seri kullanmaya ve trafige girmemeye dikkat etti sagolsun. (Ama yetisemedim ki!…)

Esim arıyor tekrar neredesin hastanenin kösesindeyim geldim diyorum. İniyorum arabadan annem hastanenin kapısında oturuyor, aglıyor.. Abim de orada o da aglıyor… Niye aglıyosunuz ben babamı görmek istiyorum diyorum annem yogun bakımda göstermiyorlar diyor, kimse konusmuyor.. Tamam ben yukarı çıkıp sorarım gösterirler diyorum esim kolumdan tutup çıkma diyor, niye diyorum gösterirler diyorum.

Bagırdım onlara ne aglıyorsunuz sanki öldü mü de aglıyorsunuz demistim aglamayın çabucak iyilesecek insallah aglama anne, ben görürüm babamı simdi demistim….. Çünkü babam hep iyilesirdi… Hastaneye binlerce kere gittik yogun bakımda da yattı ama hep iyilesti hep evimize geri geldik. Benim babamdı o! ölmezdi… ölemezdi….

Zorla yukarı çıktım yoğun bakımın kapısına kadar! Eşim tuttu kolumdan oturttu beni.. Çok garip bakıyor bana, hastanenin kapısında annem ve abim de öyle garip bakıyorlardı. Yalvarıyorum, dua ediyorum, belki bir mucize bekliyorum. (farkındayım artık sanırım ama öyle olmasın istiyorum ve kabul etmiyorum) Baba ne olursun ölme! Allahım ne olur babam ölmemi? olsun ne olur ölmesin lütfen ölmesin lütfen…..

Esime öldü deme diyorum ölmedi dimi sakın öldü deme diyorum esim sadece bakıyor aglıyor ve bana sarılıp basımız sagolsun dedi ben bunu duymak istemiyorum kalıyorum öyle yalvarıyorum ne olursun ölmesin……….

Bir süre sonra yogun bakıma alıyorlar beni gösterecegiz ama sakin olacaksın diyorlar.. Söz veriyorum tamam diyorum.

Görüyorum babamı seviyorum öpüyorum dua ediyorum allahım öperken ne olursun açsın gözlerini diyorum en azından bir kerecik bile olsa 5 dakikalıgına bile olsa açsın kızım desin öpsün beni diyorum ama açamıyor babam gözlerini…

Babam!…

Hani beni çok severdin…
Hani kızım dünya bir yana sen bir yana derdin,
Hani benim için dünyayı yakardın,
Senin saçının teline zarar gelse dünyayı yakarım senin için derdin..
Hani beni çok severdin baba!
Hani benim üzülmeme aglamama hiç dayanamazdın…
Bak simdi kızın aglıyor
Neredesin baba… gittin!…

Kuzum derdin ya,
Kuzun çok özledi seni baba!..

Çok çabuk özledim seni babammm!….

Abimin de dedigi gibi babasının kızı….
Sevda Tabak
sevda_ezici@hotmail.com