Babaolmak.com’u kurduktan bir süre sonra aslında yeri geldiğinde tek bir babanın değil, bir çok babanın sesinin duyulabileceği bir yer olabileceğini hayal etmiştim… Sonra zaman içinde gördüm ki o kadar da çok “baba” yok ortada… Ama yine de zaman zaman online bir takım “baba”lara rastlamıyor da değilim. Ufak tefek bloglara rastlıyorum, güzel yazılara rastlıyorum… Beğendiklerimi de muytlaka bir şekilde işaretliyorum…

İşte bugün sıcağı sıcağına denk geldiğim bir “iyi ki doğdun” yazısı. (Ve Betül’e bir “nice yıllara” da benden)

Hastanelerin sadece hüzünlü haberlerin verildiği yerler olmadığını öğrendiğim tarih 1.12.2004. Doğumhaneden bir hemşirenin kucağında miniminnacık bir kız çocuğu geçmişti gözlerimin önünden. İlk gördüğüm an yüreğimin “baba” olmanın mutluluğu ile dolduğunu hatırlıyorum. Hemşire bazı testler için topuğundan kan almak için ağlamasına aldırmadan uğraş verdiğinde ise hemşireyi dövmemek için odadan ayrılmıştım sonrasında.

Yazının tamamını okumak için Moth and Moth’a gidip Muammer’le tanışmanız gerekecek ;)