Esquire.com’da bulduğum bir derleme; konuyla ilgili yedi ayrı yazıya linkler var. “Ağlayan bir bebeği nasıl sakinleştirirsiniz“den tutun da, “Kolej parasını nasıl denkleştirirsiniz”e kadar… “Ağlayan bir bebeği sakinleştirmenin yolları” genel olarak tek noktaya odaklanıyor: Anne rahmindeki ortamı hatırlatacak, rahimdeki kesintisizi süregiden hissiyatın yaşatmak… En ilginç olan önerilerden biri, anne karnında bebeğin duyduğu gürültünün (kan akışı sesi başta olmak üzere) bizim evde temizlik esnasında duyduğumuz elektrikli süpürge sesinin iki katı olması sebebiyle bebeğe durmaksızın “şşşşşt” yapmak. Normalde alışık olduğu “ana rahmi fon sesi”nin yüksekliği sebebiyle “şşşşt”ı bebeğin direkt kulağına yamanız öneriliyor. (Enteresan, ama şu anda denemem mümkün değil)
21 May 2007 at 19:25
merhaba,
bizim de şuan 9 aylık bir oğlumuz var. gün be gün yaşadığınız heyecanın tatlılığı karşısında çok keyiflendim. biz de yaklaşık bir yıl önce sizinle aynı duyguları yaşıyorduk. günlerin getirdikleri daha doğrusu, Dora mızın getidikleri ile o kadar meşguluz kisözkonusu duyguları unuttuk denebilir. inanın o fotodakinden çok daha tatlıi kırılgan, yumoş ve mis kokulu oluyorlar. ve akıl vermek gibi olsun, şuana kadar yaşadığınız heyecanı toplayıp yaşınızla çarpın, işte doğum-günü yaşayacağınız sevinç, duygu seli…
bebeğiniz için yapacağınız hazırlıklar için aile.org.tr nin forumunda hamilelik ve bebeklik dönemi kısımlarını incelemenizi öneriyorum çünkü biz anneler orada pek çok paylaşıyoruz. bu aralar arama motoru çalışmıyor, geriye doğru tarama yaparsanız doğuma gidiş ve dönüş hakkında pek çok şey hakkında bilgi sahibi olursunuz. ayrıcaaa, net sayfalarında yazan bilgilerden ziyade deneyimli ve örnek alabileceğiniz anne-babalara danışmanızı öneririm. eşinizin ve sizin sorularını; en sizin kadar içten cevaplamaya çalışabilirim.
heyecan dolu bekleişinizde meleğiniz ve size kolay gelsin…
p.a.u.
30 May 2007 at 22:32
merhabalar! öncelikle sizinle aynı günü saydığımı bilmenizi isterim. 30.05.2007 saat 23:30 itibari ile 34 gün. :-)
sabretmek işin en zor kısmı. bir baba adayı olarak heycanınızı paylaşıyorum. eşinize sorunsuz doğum, size de sabırlı bekleyişler diliyorum. hoşçakalın
30 May 2007 at 22:43
Teşekkür ederim. Aynı heyecanı ve aynı dilekleri paylaşıyoruz demek ki…
Görüşmek üzere.