Geçtiğimiz bir ay içinde üç kere ulusal basına çıktı baba blogları… (En azından Babaolmak.com için öyle oldu) Her seferinde muhabşir arkadaşlar Babaolmak.com’u gördükten veya öğrendikten sonra beni aradılar ve “başka baba blogları var mı?” diye sordular. Ben de her seferinde aynı üç arkadaşımın ismini verdim: En eskiden beri bildiğim Mahmut Özdil var – Ali Babası e 40 Haramiler; Cesur Doruk var – Bir adam ve bir bebek; en yakın zamanda tanıdığım Borga Engin ve Babalara Balon. Süreklilik ve tutarlığıyla kendini göstermiş başka da Türkçe baba bloğu bilmiyorum işte arkadaş…
ANcak geçenlerde Z’nin dördüncü yaşını bitirişiyle ilgili yazdıklarımla ilgili gelen bir mail ve soruyla birlikte bir baba blogu daha öğrendim. Her hafta düzenli yazılan, her ay mutlaka bir yazının doluğu bir baba blogu. Bekar bir babanın, kızını pazardan pazara gören ve gün boyu birlikte olan bir babanın blogu… Üstelik ilk İstanbul dışından da bir blog, Antalya’dan…
Elbette ki çok hoşuma gitti ve sahibiylei adaşımşa yazışmaya da başladık. Sorduğu zoru zor ve üzerinde durulması gereken bir soruydu. Ama yakın zamanda Babaolmak.com’da detaylı yazmak istediğim bir konu da aynı zamanda: “Çekirdek aile” Ama şimdiki konumuz o değil… Sadece tanıtmak istediğim bir baba blogu: Baba ve Küçük Kızı – Gülkokan.com
Favorilerinize ekleenizi öneririm. Kişisel bir günlük duruşunda olsa da gerek ufaklığın gelişimi, satıraralarındaki bilgiler ve pazar gününden pazar gününe br maceranın kaydını okumak için el altında olmasında fayda var.
29 Tem 2011 at 11:41
Hmm.. Doruk sanırım 2. sınıftaydı, Hayat Bilgisi dersinde "aile çeşitleri"ni öğrendiğinde.. Akşam ödevini yaparken incelediği ders kitabından başını kaldırarak; bir tutam hüzün, iki tutam endişe ve üç tutam isyan değmiş gözleriyle bana bakıp "Ama… Bizim ailemizin tanımı yok burada" dedi..
Ona ne cevap verdim, biliyor musun Özgür?
"Bazen insanlar kendi tanımlarını oluştururlar; tıpkı senin bu farkındalığı geliştirdiğin yaşta, babanla benim sana verdiğimiz ismin yanına, 'Deniz' ismini eklemen gibi.. Kendi ismini oluşturdun. Kendi ismini seçme özgürlüğünü kullandın.. Yani kendine dair yeni bir 'tanım' yarattın. Biz de kendi ailemize bir isim verebiliriz şimdi. Biz bir 'Çekirdekçik Aile'yiz"…
Sevgilerimle,
Elvan AKBAY
01 Ağu 2011 at 01:10
"Anne, baba ve küçük kız" olarak başlamıştık. Virgülden önceki "anne" bir tarafta kaldı, "baba ve küçük kız" bir tarafta. Aslında "ayrımı" baştan yapmışız farkında olmadan virgülle. İleride adı ayrılık oldu. Neyse…
Pazardan pazara kızıyla paylaştıklarını, bir anı defteri gibi yazmaya çalışan bir baba…
Çok teşekkür ederim Özgür.
Görüşmek üzere.