Nerdeyse bir ay önce yazmıştım Kipitap.com’la ilgili oldukça tatsız bir önceki yazıyı. Üstüne çok fazla yazı yazmak gelmedi içimden Babaolmak.com’a. Daha doğrusu hayal ettiğim ikinci yazıyı yazana kadar araya başka yazı yazmak istemedim belki de.

İşte ikinci yazı burada… Kipitap.com’un blogundan dün gece, sabaha karşı yayımlandı… Yazının kendisi buradayken benim ekleyecek nerdeyse başka hiçbir şeyim yok… ;):

“Merhaba Dünya” diye başlar yeni kurulan blogların ilk yazısı. Oysa Kipitap.com bu ay, yani Kasım’da 4. yaşını bitiriyor. (Tabii ki Kipi de aynı şekilde) Ve yeni yaşına yepyeni heyecanlarla giriyor…

Dertli bir yardım çağrısıyla operasyonel sıkıntılarımızı dile getirmemizin üzerinden bir ay geçmeden çok önemli bir duyurumuz var paylaşmak için…

Çok sıkıntılı geçen bir dönemi ardımızda bıraktık. Aynı ana denk gelen adres değişikliği, ofis ve depo taşınması, eleman değişimi, üstüne kredi kartı altyapımızın yenilenmesi sırasında yaşanan teknik sorunlar sebebiyle gerçekten sıkıntılı haftalar geçirdik. Bu zamana denk gelen bayram tatilleri sebebiyle kitap temini konusunda yaşadığımız sıkıntılar kargolarımızda yaşanan gecikmelerle birleşti. (Murphy kanunları bir kere daha kendini gösterdi)

Derken…

Üstüste gelen bütün talihsizliklerin ekibimizi “Tamam mı? Devam mı?” noktasına getirdiğinde iç dökmek için yazılan upuzun bir mektup yeni bir başlangıcın da ilk adımı oldu. Bu yardım çağrısına kısa sürede onlarca yanıt geldi.

“Yardıma gelelim!” “Kitap paketleyelim?” “Gönüllü kuryelik yapalım?” “Daha çok kitap alalım?” “Pamuk eller cebe, bir omuz atalım!” gibi pek çok önerinin yanı sıra son dört haftada pek çok yeni dostumuz oldu… Çocuk Kitapçısı: Kipitap.com’un ayakta kalabilmesi için herkes kafa kafaya verdi ve gerçekten “iyi ki bu işi yapıyoruz” dedik bir kez daha.

Bize ofisini, mağazasını açan dostlardan borç vermeyi önerenine pek çok öneriyle duygulu anlar yaşadık; silkelendik, kendimize geldik.

Birbirini kovalayan günler ve gecelerin ardından artık bir sonuca, daha doğrusu yeni bir başlangıca vardık.

Kipi, yeni bir yuvaya kavuştu. Üstelik eski evinin aksine yeni yuvasına her gün onlarca çocuk girip çıkıyor, haftanın yedi günü açık olan, yine tıka basa çocuk kitabı dolu “düş gibi” bir evi var Kipi’nin artık: “Düşevi”

Yazının tamamını Kipi’nin blogunda okuyabilirsiniz…