Az önce Deniz’in çağırmasıyla siteye yazı yazmaya ara verip yanına gittim. Deniz, koltukta oturmuş pür dikkat kızımızın hareketlerine odaklanmış kendi karnını izlemekteydi. Koltuğun önüne diz çöküp ben de elimi koydum. Sonra, gayri ihtiyari (nedense) kulağımı dayadım…
Duyuyordum. Kızımızın kalp atışını inanılmaz bir netlikte, rahatlıkla duyuyordum. Önce inanmayıp, başımı kaldırıp Deniz’İn kalp atışını dinlemem gerekti. Tamamen farklı ve çok daha yavaştı Deniz’in kalp atışı. Kızımızınki ise, olması gerektiği gibi gayet hızlıydı. İnanılmaz heyecan verici, özel (ve güzel) bir andı. Duyduğum kalp ritmini parmağımla Deniz’e de ilettim… (Kızımız onun içinde olabilir ama kulağını kendi göbeğine koymayı beceremediği sürece veledin kalp atışlarını duyma şansı yok… ) (İşte Babaolmak.com’dan tüm babalara ayrıcalıklarını fark edebilmeleri için bir hizmet… Uyanın babalar!!! Sadece size (bize) özel bir deneyimler karşı karşıyayız!!! )
Neyse… Gece gece uzatmayayım… Dediğim gibi… 32.hafta civarı, veletler içerde iyice irileştiklerinden, her an oralarını buralarını annelerinin karnına dayayıp kendilerini dışarı dışarı iteklediklerinden; kulağınızı dayadığınızda minik kalplerinin gümbür gümbür atışını dinleyebilirsiniz… Deneyiniz…
Bir cevap yazın